|
Na meer dan 2 jaar gewacht te hebben was het vrijdag 9 december 2011 dan zo ver.
Het was de dag dat Owen zijn wens van Doe Een Wens in vervulling gaat. We gaan met de Thalys naar Euro Disney Parijs.
En dit doen we zonder de grote reddingstas, we doen dit met een tussen haakjes normaal kind.
De wens kon eigenlijk niet op beter moment komen, noem het de kers op de slagroom, de slagroom op de taart.
Maar het aller belangrijkste is dat Owen er heel veel zin in heeft en wij hebben ook hier naar uit gekeken.
De wens is wel een bijzondere wens vervulling niet alleen dat het de wens voor en van Owen is maar ook dat er een camera ploeg mee gaat van SBS6.
Doe Een Wens per 1 januari Make A Wish heeft van hun Hoofdsponsor zendtijd gekregen bij SBS6.
Doe Een Wens heeft aan ons gevraagd of de camera ploeg met ons mee mocht reizen om Owen zijn wens te filmen.
Dit vonden wij geen probleem.
Vrijdag 9 december werd er om iets voor 8 uur aangebeld het was Dirk van Doe Een Wens om ons uit te zwaaien, Dirk had ook nog een cadeautje mee genomen voor Owen, een rugzakje van Lightning MCqueen met daar in snoepjes en boekjes.
In de tussen tijd was de taxi ook gearriveerd en hup de koffers in de taxi en hup op weg naar Schiphol.
Op Schiphol aangekomen werden we opgewacht door Monique en Quirine beide van Doe Een Wens en de camera ploeg.
De camera begon meteen met draaien en ja wat we kennen van Owen wilde hij er nog even helemaal niets van weten.
Na dat we even koffie hadden gedronken met elkaar in de Lounge van de NS gingen we op weg naar het perron waar de Thalys aan zou komen om op te stappen.
Monique heeft ons uitgezwaaid en we zijn met ze allen de Thalys in gestapt om aan onze reis te beginnen naar Parijs.
De reis ging erg goed, Owen heeft het de 3 uur durende reis goed uit gehouden werden gedurende de reis goed verzorgd met broodjes en koffie en frisdrank.
Tijdens de reis ook wat beter kennis gemaakt met Quirine van Doe Een Wens en de camera ploeg.
Dit was voor Owen ook wel erg fijn kon hij even wennen aan alle mensen en de camera.
Je hebt wel meteen veel bekijks als ze je tijdens de reis aan het filmen zijn.
Owen kreeg tijdens de reis ook zijn zender op voor het geluid.
Bij aankomst op Paris gare du Nord stond Inge van Doe Een Wens ons op te wachten.
Inge ging met ons een broodje eten en vergezelde ons met de taxi naar ons hotel Newport Bay Club in Disney.
Na een ritje van ongeveer 30 min kwamen we aan bij ons Hotel.
Hier werden we vriendelijk ontvangen door de medewerkers van Disney en door kerst Goofy.
Kerst Goofy hing bij Owen ook zijn Disney keycord met VIP pas om.
Deze pas gaf Owen toegang tot alle attracties, Disney figuren zonder te hoeven wachten.
Na even te zijn bijgekomen op onze kamer gingen we met zijn allen naar het park.
Daar werd snel duidelijk hoe makkelijk zo’n VIP pas is zeg!
Owen was steeds als eerste aan de beurt bij het halen van een handtekening van de bekende Disney figuren, hier had hij een mooi handtekening boekje voor gekregen.
Ook was dit een mooi foto en film moment.
Het park zag der op zijn kerstbest uit, alles versiert met kerstbomen, Ballen en lichtjes.
Owen ging na een paar minuten helemaal los in het park en cameraman Ferenc en geluidsman Luc moesten aardig hun best doen om Owen bij te houden in het aardig drukke park.
Zo mooi om te zien dat Owen steeds en steeds meer ontdooide en kind werd.
Na dat we alle parades gezien hadden en gegeten hadden was het tijd om te gaan slapen.
De eerste dag was al zeer geslaagd, wat een mooie belevenis is dit zeg.
Hier wordt je als ouders wel een beetje stil van.
Zaterdag ochtend moesten we wel bijtijds ons bedje uit.
Ja, uitslapen was er niet bij want we moesten ons melden bij het Mickey café daar was het ontbijt met Disney figuren voor ons geregeld.
Owen was helemaal dol geworden van alle figuren en kon niet wachten dat ze dan ook kwamen.
Het was dus niet alleen een ontbijtje eten maar ook foto’s maken en handtekeningen verzamelen.
Was erg gezellig om zo even met zijn drietjes te ontbijten.
Om 10 uur hadden we afgesproken voor de ingang van Disney Studio’s.
We waren wat eerder dan de rest en dat kwam eigenlijk ook wel erg goed uit.
Owen werd voor 10 uur alvast binnen gelaten in het park.
Wij hadden ook zo iets wat is dit nu weer, kregen een pet op van de portier en een zwartklapbordje, je kent ze wel van uit de film.
En wat was nu het geval Owen mocht het startsein geven aan alle ingangen dat het park officieel open was.
Dit was wel een heel mooi moment, wij al binnen in een leeg Disney Studio Park en alle mensen wachtend voor de deur.
Owen vond dit erg leuk dat alle mensen buiten moesten wachten, maar na dat Owen en Papa het startsein hadden gegeven gingen de hekken open.
Om 10:30 uur liepen we met de gehele groep naar de Moteurs….Action! Stuntshow.
Owen is gek van auto’s en tijdens deze stunt show rijd zijn grote vriend Lightning McQueen van Cars ook mee.
Ja, had hem moeten zien zitten in zijn eigen regisseurs stoel, een smile van oor tot oor toen hij McQueen zag rijden.
Na dat de show was afgelopen moesten wij nog even blijven wachten.
Owen vond dit maar raar en vroeg ze eigen af waarom dit was.
Toen echt alle andere mensen weg waren gebeurde het.
We waren toen al een stukje het platform op gelopen waar de stuntshow plaats vindt.
In eens was daar voor Owen een wel heel bekend muziekje namelijk het muziekje van Cars.
En het bleef niet alleen bij het muziekje maar zijn grote vriend die dikke rode sport wagen met nummer 95 uit Cars kwam daar gewoon aan rijden.
Dit was een moment wat ik denk ik niet kan beschrijven maar dat het even heel emotioneel werd bij ons mag denk ik duidelijk zijn.
Owen kreeg een lach op zijn gezicht die we heel lang maar dan ook heel lang niet hebben gezien.
Hij zei niets maar die smile op zijn gezicht die zegt meer dan 1000 woorden en elk woord wat ik op papier zet.
(zelf met het schrijven houd ik het niet droog).
Owen kon McQueen gewoon aanraken en voelen, zo dicht bij, zo mooi!!!
Sprakeloos, echt waar, wat dit met je doet op zo moment is niet te beschrijven maar goed dat de camera ploeg er bij was om dit moois vast te leggen.
Hebben gelukkig ook aardig wat foto’s en zelf gefilmd dus kunnen het terug kijken wanneer we willen, dit vergeet je echt nooit meer.
Dit was een heel speciaal moment voor iedereen die hierbij aanwezig waren.
Na dat we weer een beetje waren bij gekomen stond de volgende verrassing al weer te wachten.
Er was een Meet & Greet met Buzz Lightyear, ook dit was een super belevenis.
Op naar de sterren en daar voorbij, Buzz was even nu helemaal voor Owen.
Na de bij behorende handtekening en foto gingen we verder.
Even een rust momentje pakken en bij komen van alle emoties.
Dit alles deden we op een wel heel mooi plekje namelijk in het Disney Hotel zelf.
Hier deden we ook het interview voor de uitzending en was ook het afscheid van Quirine en Inge van Doe Een Wens en van de camera ploeg.
We hebben een hele bijzondere 1 halve dag gehad met elkaar.
Het afscheid was zelfs een beetje vreemd.
Het is ook zo bijzonder als je je eigen kind weer kind ziet worden, als je eigen kind weer kind mag en kan zijn en wij weer gewoon ouders kunnen en mogen zijn.
Het is niet zo maar een dagje naar een pretpark maar het doet veel meer met je.
Je vergeet alle ellende die je de afgelopen jaren heb gehad, je leert weer te kunnen en mogen genieten van de mooie dingen.
Je wordt weer een gewoon normaal gezinnetje die aan het genieten zijn.
En dat wij dit dan kunnen en mogen doen van Doe Een wens, Make a Wish dat is echt heel erg fijn.
Is een belevenis die IK, Brigitte maar ook zeker Owen nooit zullen vergeten.
Na het afscheid nemen van iedereen zijn we heerlijk verder gegaan met zijn drietjes verder gegaan met het genieten van onze zoon die gewoon kind kan zijn en voor de volle 1000% aan het genieten is van alles wat Disney Land ons te bieden had.
Van ontbijt tot de Disney figuren, van de cadeautjes tot aan de attracties van elk lichtje van elke show hebben we kunnen en mogen genieten.
Helaas komt der ook een einde aan al dit moois.
Maandag middag zijn we geheel voldaan, en moe begonnen aan onze terug reis.
Met hele mooie en waarde volle herinneringen.
Vandaag woensdag 14 december 2011 moesten we ons melden bij Owen zijn KNO-arts.
Ja, het gaat allemaal gewoon door.
De afspraak was al gemaakt voor dat we naar Euro Disney gingen dus we waren voorbereid.
Maar ondanks alles blijft het dan toch weer spannend.
We hebben het idee dat alles goed is maar is het echt goed, dat blijft dan de vraag.
Na dat we met enig gevecht de hechtingen hebben kunnen verwijderen krijgen de verlossende woorden van Owen zijn KNO-arts.
Alles is goed, Ziet er keurig uit, ze wilt ons niet eerder meer zien dat als Owen zijn neus-keel amandelen der uit moeten.
De stem van Owen gaan we voorlopig rust geven, zolang hij het zelf niet erg vindt en hij zich met deze stem weet te redden doen we der niets aan.
Mocht hij of wij vinden dat het een probleem wordt dan kan hij naar logopedie, maar dat moet hij wel super gemotiveerd zijn om dit vol te houden.
En anders wachten tot dat de keel volgroeid is en dan kunnen de artsen hier nog wel iets aan doen maar tot die tijd doen we lekker niets meer, Klaar er mee.
Dit betekend dat Owen klaar is maar dan ook echt klaar.
De plek waar de canule heeft gezeten mag zelfs nat worden, Owen mag dus gewoon douchen.
Gewoon douchen na meer dan 2,5 jaar kan en mag hij alleen gaan douchen.
En als hij mag douchen dan mag hij ook zwemmen iets wat hij ook zo lang niet heeft mogen doen.
Owen wordt weer een kind wat ook echt gewoon kind kan en mag zijn.
Het blijft nog steeds erg vreemd en raar maar het is toch echt.
Vanavond heeft hij dus super trots onder de douche gestaan, en heeft hij zelf de pleister die hij op de plek van canule had er af gehaald.
Ook Owen is er klaar mee en klaar voor om gewoon kind te zijn.
Vertelde vanavond ook dat hij wel 1000 blij is en dat hij trots is dat hij van alles klaar is.
Morgen donderdag staat het volgende ziekenhuis bezoek op de planning, een bezoek aan de oncoloog voor de 6 wekelijkse controle.
Deze zien we ook met alle vertrouwen te gemoed. |
