Owen heeft zijn T-stent alweer meer dan 4 weken, wat gaat de tijd toch snel.
De eerste 2 weken hebben we Owen niet naar school gedaan, dit omdat school maar 3 dagen was en toen kregen ze al herfstvakantie.
Maar het belangrijkste een nieuwe situatie, verse wond en iedereen moet erg wennen aan Owen zijn T-stent.n principe behoeft de T-stent minder aandacht, dan de Trachea Canule, dit omdat Owen nu via neus en mond ademend.

De lucht die Owen nu in ademt houd de neus, mond en luchtpijp nu constant vochtig.

Wel moeten we preventief min 2 a 3 keer per dag druppelen en uitzuigen.

Langzaam begint alles te wennen, ook Owen wendt der snel aan.

Maar we weten van Owen dat hij zich zelf snel aanpast aan de nieuwe situatie.

Je ziet dat het met de dag dan ook steeds beter gaat, met ademen, druppelen en de verzorging.

Na dat de herfstvakantie voorbij is gaat Owen ook weer gewoon naar school.

Eindelijk vindt hij.

De eerste maandag met T-stent was der met Owen een discussie hij wilde naar school maar moes naar het MKD.

Dus hij was nu erg blij dat hij naar school mocht.

Owen is ook voor het eerst naar het Dolfinarium geweest.

Hij vond dit helemaal geweldig, de dolfijnen, zeeleeuwen en de robben, je zag hem echt helemaal genieten.

En ons dus ook, zo mooi om dat te zien, al blijft het nog wel moeilijk hoor het genieten.

En wat ook wel fijn is, de T-stent valt niet echt heel erg op dus Owen wordt ook niet zo nagekeken.

Het enige wat er nog niet is veranderd is dat de reddingstas er nog steeds bij is.

Ingeval van nood kunnen we heel weinig zelf doen aan de T-stent maar we hebben wel de spullen bij ons om Owen te helpen ingeval van dat het moed.

Afgelopen dikke 2 jaar hebben we nog nooit een situatie gehad die paniekerig was of waar de nood aan de man was, gaan er dus van uit dat het nu en de aankomende weken ook goed blijft gaan.

Wat we zeker niet moeten vergeten te vertellen is dat Owen ook aanwezig is geweest op het Michael Wings concert in Koedijk.

Dit was erg mooi om daar bij te mogen en kunnen zijn.

Owen zijn vriendinnetje Xena, ook zo kanjermeisje die nog volop aan het vechten is was daar ook samen met haar ouders.

Ja, dit geeft een band, we twitteren en schrijven er vaak over Verbondenheid!!!!!!!!!!!!.

Is dan altijd zo fijn om even bij elkaar te zijn en elkaar dan even een dikke knuffel te kunnen geven.

Maar ook zeker de gehele organisatie van Michael Wings en niet te vergeten John en Virginia Kenniphaas.

Toen we bij het concert aankwamen zag Owen op het podium een drumstel staan van de band Volendam Alive (drummer Paul Castricum).

Owen wilde zo graag even achter het drumstel zitten en John regelde dat natuurlijk even met Paul.

En ja hoor daar zat Owen achter het drumstel zijn eerste keer achter een echt drumstel.

Het was een hele bijzondere avond voor Stichting Michael Wings maar ook voor Owen en ons.

Zo veel lieve mensen en mooie woorden, ook van de presentatrice / Zangeres en Vriendin van Owen, Sasja Brouwers.

Na een avond met een lach en een traan zijn we geheel tevreden naar huis gegaan en konden we terug kijken op een mooie en geslaagde avond.

Wat wel weer even wennen is dat sinds Owen weer via mond en neus ademt we geen alarm meer hebben van de saturatie meter s’nachts tijdens slapen.

Worden dan ook geregeld met een schrik wakker van he!!!, heb jij hem gehoord en gaan dan maar snel even kijken.

Is ook voor ons dus echt even wennen.

De bezoekjes aan de Onco poli gaan ook gewoon door.

Je zou door alles wat er nog speelt bijna vergeten waar het allemaal me begonnen is de Leukemie.

Oncoloog is super tevreden hoe Owen het nu doet.

Hij groeit goed en ze heeft verder geen gekke dingen kunnen ontdekken.

Gaan nog wel even door met het laatste medicijn wat Owen heeft gekregen sinds zijn leukemie, dit meer uit bescherming ivm de stoma van de T-stent.

Baat het niet schaad het niet zullen we maar zeggen, als het hem maar helpt.

Owen heeft ook zijn aller eerste drumles gekregen van Paul.

Was zijn eerste keer maar wat kan hij het goed zeg.

We horen nu de hele dag Kaas, Kaas, Sinaasappel. Kaas, Kaas, Sinaasappel.

En ja ik denk idd dat we aan een drumstel toe zijn.

We zijn nu over de helft met de tijd tot de volgende operatie.

Was het alvast maar zo ver, we vinden het erg spannend en hopen ook dan op een goede uitslag.

Maar we gaan ons er niet teveel mee proberen bezig te houden en we zullen 2 december horen en weten hoe Owen er voor staat en pas dan kunnen we weer verder.

We gaan op deze voet verder en zullen blij zijn als het 2 december is.

Wordt vervolgd…………..