Een tracheacanule is een buisje in de luchtweg om door te ademen. Dit buisje wordt geplaatst in de hals, in de voorzijde van de luchtpijp, vlak boven het borstbeen. De tracheacanule zit dan onder de stembanden. Uw kind ademt door het buisje en niet meer via de neus en de mond. Er stroomt geen of weinig lucht langs de stembanden, zodat uw kind weinig of geen geluid kan maken. De opening waar het buisje (de canule) de luchtpijp ingaat, noemen we de trachostoma.  

Waarom een tracheacanule?

Een kind krijgt een tracheacanule omdat het niet op de normale manier door de neus en de mond kan ademen en daardoor benauwd is.

Er kunnen verschillende oorzaken zijn:

• slapte van de luchtpijp (tracheamalacie);
• slapte van het strottenhoofd (laryngomalacie);
• stembanden die niet goed open gaan (stembandparese);
• vernauwing van de luchtweg, (bijvoorbeeld bij ontstekingen, tumoren, stenose);
• longproblemen, waarvoor langdurige beademing noodzakelijk is;
• spierproblemen, waardoor een kind niet goed kan ademen of slikken.

De operatie

Het moment van operatief plaatsen van de tracheacanule hangt samen met de aandoening van uw kind. Vaak zijn kinderen al opgenomen in het ziekenhuis en wordt langzaamaan duidelijk dat een tracheacanule noodzakelijk is.

Zoals na elke operatie, zal uw kind zich ook na deze operatie moeten herstellen en wennen aan de nieuwe situatie. In de eerste dagen na de operatie kan uw kind wat pijn hebben, dan krijgt het pijnstilling zolang dit nodig is. Na de operatie gaat uw kind naar de afdeling Intensive Care Kinderen. Als uw kind nog beademd moet worden, blijft uw kind op de IC kinderen. Als uw kind zelf kan ademen met de canule, kan het al na ongeveer een week naar de gewone kinderafdeling.

Wat verandert er?

• Ademhaling en hoesten
  Uw kind gaat ademen via de canule. Ook het hoesten gaat via de canule. Het slijm dat uw kind ophoest moet worden weggezogen.
  
  
• Spraak en communicatie
  Doordat bij uitademing de lucht niet langs de stembanden maar via de canule stroomt, kan uw kind niet meer praten. Bij lachen en huilen is er soms geluid, meestal omdat er meer slijm geproduceerd wordt.
  Door bij uitademing de canule af te sluiten door middel van een spreekklepje of een vinger gaat de luchtstroom weer omhoog via de stem­banden naar de mond- keelholte en is er weer spraak (geluid maken) mogelijk. Dit is echter alleen mogelijk als uw kind weer zelf kan ademen.
  Kleine kinderen leren meestal snel dat zij door bijvoorbeeld te hoesten aandacht kunnen trekken. Ook kunnen kinderen op jonge leeftijd al wat gebarentaal leren.
  Grotere kinderen kunnen met gebarentaal leren communiceren, of via pen en papier. De logopediste zal u en uw kind daarin begeleiden.
  
  
• Eten en drinken
  Door het buisje in de keel verandert ook het gevoel bij het slikken. Kinderen moeten daaraan wennen. Met wat oefening kan uw kind weer gewoon leren eten en drinken. Ook hierbij krijgt u begeleiding van de logopediste. Omdat er geen lucht meer door de neus stroomt, kan uw kind niet ruiken of geuren herkennen, ook de smaak verandert.
  
  
• Ontwikkeling en bewegen
  De ervaring leert, dat kinderen zich prima kunnen ontwikkelen met een tracheacanule. In veel gevallen is het ook mogelijk dat uw kind naar de gewone basisschool gaat.
  Er zijn wel een paar beperkingen met betrekking tot sport en spel. Kleine kinderen kunnen bijvoorbeeld beter niet in de zandbak spelen, of met kleine speeltjes die in de tracheacanule passen. Grotere kinderen kunnen niet gaan zwemmen of aan ruwe sporten meedoen. Wat wel en niet kan is vaak ook een kwestie van uitproberen. De fysiotherapeut kan u daarbij aanwijzingen geven.

bron www.amc.uva.nl